Over ons

 

Het werkgebied van Stichting Meraih Bintang is de regio Pangandaran in West-Java 

 Over ons

EN ZO IS HET ALLEMAAL BEGONNEN ...
Eind 2010 zijn we teruggekomen van een geweldige rondreis door Indonesië. Vooral Java heeft ons hart gestolen. We raakten in Java bevriend met onze gids Suryadi, een aimabele man met een heel groot sociaal hart.
 

Op 17 juli 2006 sloeg voor hem en de dorpsgemeenschap van de kustplaats Pangandaran in West-Java het noodlot toe. Een tsunami trof de regio van Pangandaran; deze zeebeving had een kracht van 7,2 op de schaal van Richter en zette 3 meter hoge golven in beweging. Honderden mensen kwamen om het leven, waaronder ook enkele van Suryadi’s familieleden. Er werd ernstige schade aangericht aan het dorp waar Suryadi woont en hij raakte zelf alles kwijt: zijn huis, zijn spaargeld maar ook zijn strandstalletje, zijn lammetjes en zijn geiten. Suryadi had toentertijd al 2 pleegkinderen waarvan hun vaders voor hun ogen geëxecuteerd waren in de negentiger jaren. De 2 kinderen worden sindsdien liefdevol opgevangen door Suryadi samen met zijn zus Ngatiah en haar man Jono. Een bevriende psycholoog helpt bij de verwerking van het trauma dat deze kinderen hebben opgelopen. Er waren inzamelingsacties voor de slachtoffers van de tsunami en Pangandaran kreeg uit de opbrengst van deze nationale acties geld toegezegd. Echter tot op de dag van vandaag heeft men er daar nog geen cent van gezien.


Het was Suryadi's droom om een schooltje en een weeshuis te bouwen, maar door de tsunami was hij terug bij af. Na de tsunami heeft hij, samen met zijn zus en zwager, de zorg van nog eens 9 pleegkinderen op zich genomen. Dat brengt het aantal pleegkinderen dat hij verzorgt op 11, variërend in leeftijd van 5 tot en met 19 jaar. Om in hun levensonderhoud te voorzien werkt Suryadi als gids voor diverse Internationale tour operators. Hij probeert zo het hoofd boven water te houden. Als hij geen werk heeft als gids, werkt Suryadi als vrijwilliger in zijn dorp en geeft daar o.a. Engelse les in een door hem opgezette kinderbibliotheek. Daarnaast probeert hij anderen te stimuleren creatief bezig te zijn en geld te verdienen, zoals bijvoorbeeld twee van zijn buurvrouwtjes. Met geld van de stichting kocht hij 2 naaimachines. Zijn zus is naaister en leert de buurvrouwtjes nu het vak zodat zij straks in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Ze brengen tijdens de les hun kinderen mee, die op hun beurt ondertussen in de door Suryadi opgezette kinderbibliotheek (leren) lezen.


Scholing van de kinderen vindt hij erg belangrijk; hij wil alles doen om de kinderen, ondanks de trauma's die zij hebben meegemaakt in hun jonge leventjes, te laten opgroeien tot gezonde, gelukkige, evenwichtige jonge volwassenen die op eigen benen kunnen staan en in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Educatie is hierbij een essentieel onderdeel. 


 


Dit was niet onze eerste reis naar Indonesië. We hadden tijdens voorgaande reizen al het een en ander meegemaakt, gezien en gehoord zoals een ieder die ooit dit schitterende land bezocht heeft zeker zal herkennen. Suryadi's verhaal heeft ons zo geraakt dat we niet anders konden dan actie ondernemen om hem te helpen. In eerste instantie hebben we toegezegd om Suryadi en zijn pleegkinderen, maar dus ook indirect zijn dorp, middels een maandelijkse bijdrage te steunen. Maar na terugkomst in Nederland en de enthousiaste reacties uit onze omgeving hebben we samen met Suryadi besloten om een stichting op te richten zodat we samen, op een gestructureerde manier, zijn dromen, die inmiddels ook onze dromen zijn geworden, uit te laten komen. Dit leidde tot de oprichting van de stichting Meraih Bintang op 16 februari 2011.