Oma Itoh en haar man zoeken iedere dag door allerlei afval in Pangandaran naar bruikbare dingen die ze eventueel kunnen opknappen of verkopen dan wel plastic wat ze kunnen inleveren om er heel klein bedragje voor te krijgen. Het geld wat ze hiermee verdienen is lang niet voldoende om in hun dagelijkse levensbehoefte te voorzien. Ze zijn afhankelijk van de liefdadigheid van de gemeenschap. Sinds deze maand is oma Itoh geadopteerd en maakt ze deel uit van onze groep ouderen.

Ongeveer een jaar geleden kwam oma Itoh akelig ten val. In het begin zei ze dat ze niet echt pijn had ergens. Sinds 2 maanden klaagt ze over veel pijn in haar rug en een week geleden heeft Darto haar naar het ziekenhuis in Pangandaran gebracht voor onderzoek. De uitslag was verrassend: een gebroken linker en rechter heup! Ze kan niet meer zitten, alleen maar liggen. Opereren kan niet in het ziekenhuis in Pangandaran omdat ze er de apparatuur niet voor hebben. Dit betekent dat ze naar het ziekenhuis in Purwokerto (ongeveer op 3 uur rijden van Pangandaran) zou moeten worden gebracht. Oma Itoh woont samen met haar man in een bamboe hut (deze zijn door Oxfam/Novib in 2006 neergezet na de tsunami die Pangandaran in juli van dat jaar trof) Niet erg comfortabel of degelijk meer. Er is in kampong Bulak Laut een betere en steviger versie bamboe huisje beschikbaar, voormalige woonplek van een van de andere oma's uit ons project die helaas vorig jaar is overleden maar vooralsnog willen ze daar geen gebruik van maken.

We gaan nu als stichting proberen uitzoeken wat de behandeling/operatie van oma Itoh in het ziekenhuis van Purwokerto gaat kosten en daar vervolgens een sponsor of sponsors voor zoeken zodat ze geholpen kan worden. Wordt vervolgd!